"Bayraklari bayrak yapan üstündeki kandir!

Toprak, ugrunda ölen varsa vatandir!"

Korkma, sönmez bu safaklarda yüzen al sancak
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yildizidir parlayacak!
O benimdir, o benim milletimindir ancak!

Çatma, kurban olayim, çehreni ey nazli hilal!
Kahraman irkima bir gül... ne bu siddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarimiz sonra helal.
Hakkidir, Hakk'a tapan milletimin istiklal.

Ben ezelden beridir hür yasadim, hür yasarim;
Hangi çilgin bana zincir vuracakmis? Sasarim!
Kükremis sel gibiyim, bendimi çigner, asarim.
Yirtarim daglari, enginlere sigmam, tasarim.

Garbin âfâkini sarmissa çelik zirhli duvar.
Benim iman dolu gögsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasil böyle bir imâni bogar,
'Medeniyyet!' dedigin tek disi kalmis canavar?

Arkadas, yurduma alçaklari ugratma sakin;
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsizca akin.
Dogacaktir sana va'dettigi günler Hakk'in,
Kim bilir, belki yarin, belki yarindan da yakin.

Bastigin yerleri 'toprak' diyerek geçme, tani!
Düsün altindaki binlerce kefensiz yatani.
Sen sehid oglusun, incitme, yaziktir, atani.
Verme, dünyâlari alsan da bu cennet vatani

Kim bu cennet vatanin ugruna olmaz ki feda?
Sühedâ fiskiracak topragi siksan, sühedâ!
Câni, cânâni, bütün varimi alsin da Hudâ,
Etmesin tek vatanimdan beni dünyâda cüdâ.

Rûhumun senden Ilahî, sudur ancak emeli:
Degmesin ma' bedimin gögsüne nâ-mahrem eli!
Bu ezanlar-ki sehâdetleri dinin temeli-
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- tasim.
Her cerîhamdan, Ilâhî, bosanip kanli yasim;
Fiskirir  rûh-i mücerred gibi yerden na'sim;
O zaman yükselerek arsa deger belki basim!

Dalgalan sen de safaklar gibi ey sanli hilâl!
Olsun artik dökülen kanlarimin hepsi helâl.
Ebediyyen sana yok, irkima yok izmihlâl;
Hakkidir, hür yasamis, bayragimin hürriyet,
Hakkidir, Hakk'a tapan milletimin istiklâl!

Mehmet Akif Ersoy

On kitasini sizde ezberleyin,insanin ruhunu alip götürüyor bilinmeyen derinliklere...